чебенләү

1. Эссе көннәрдә, башны һәм койрыкны селкеп, чебен-черкине һ. б. ш. бөҗәкләрне куу, бөҗәкләрнең тынычсызлавыннан баскан урында түзеп тора алмау (хайваннар тур.) 2. күч. Ыгы-зыгы килү, борсалану, тыз-быз килү 3. күч. сөйл. Чукыну